معضل بیمههای درمانی و دارو هایی که شامل بیمه نمی شوند!
متاسفانه سالهای سال است که سازمانهای بیمهگر به تعهدات خود در قبال موسسات و سازمانهای طرف قرارداد به خصوص داروخانهها عمل نمیکنند...
حتما تاکنون در داروخانه با جملاتی هم چون “داروهای این نسخه آزاد هستند”،”بیمه مطالبات خود را چند ماهی است که پرداخت نکرده است” و ” شما بایستی بابت خرید این قلم دارو ما به التفاوت بپردازید” مواجه شدهاید.
متناسب به این که ارتباط داروساز و سازمانهای بیمهگر ارتباطی تنگاتنگ است و هرگز نمیتوان از آن چشم پوشی کرد ، بهتر است چند لحظهای وقتمان را به مسئله بیمه اختصاص دهیم.
بیمههای درمانی و دارو هایی که بیمه نمی شوند!
– بیمه خدمات درمانی:
کارکنان دولت را تحت پوشش قرار میدهد.
– بیمه تامین اجتماعی :
کارگران مزد و حقوق بگیر (به صورت اجباری) و صاحبان حرفهها و مشاغل آزاد (به صورت اختیاری) را تحت پوشش میدهد.
– بیمه نیروهای مسلح :
کلیه نیروهای نظامی و انتظامی را تحت حمایت و بیمه خود قرار میدهد.
-بیمه سلامت:
دربرگیرندهی عموم مردم
هدف این سازمانها،کم کردن بار هزینه درمانی و افزایش رفاه مردم است.
اما متاسفانه مسئله به همین خوبی و خوشی نیست و مشکلات بزرگی گریبانگیر بیمههاست که در اینجا مختصراً به بحث دارو و داروخانه میپردازیم.
متاسفانه سالهای سال است که سازمانهای بیمهگر به تعهدات خود در قبال موسسات و سازمانهای طرف قرارداد به خصوص داروخانهها عمل نمیکنند.
به گونهای که داروسازان مطالبات خود را پس از کش و قوسهای فراوان دریافت میکنند.
این مسئله مشکلات فراوانی برای داروسازان ایجاد کرده و باعث بی انگیزگی و چه بسا کناررفتن داروسازان از مسئولیتهای داروخانه شدهاست.
مشکل اساسی بعدی تحت پوشش قرار نگرفتن برخی داروها به خصوص داروهای خاص است، اما مشکل به همین جا ختم نمی گردد.
با کمال تاسف ، استراتژی سازمانهای بیمهگر، تحت پوشش قرار دادن دارو با قیمت کمتر است در صورتی که لزوماً دارو با قیمت کمتر، دارو با کیفیت بالاتر نیست.
همین امر مشکلات بسیاری برای بیمار و خانواده وی در بر دارد. در نظر بگیرید که بیمار برای رسیدن به حداکثر درمان مطلوب ناچار به استفاده از داروی خارجی و یا داروی ایرانی با مابه التفاوت بسیار بالاتر از داروی تحت پوشش است، اما استفاده از داروی تحت پوشش بیمه درمانی نیز گاه به دلیل کیفیت پایین باعث کند شدن روند درمان و افزایش مدت زمان بستری شدن و همچنین پرداخت هزینههای درمانی بیشترخواهد شد، گویی با این استراتژی ضرر نهایی را خود سازمان بیمهگر متحمل خواهد شد.
در جهت رفع این مشکل در وهله اول ، امید به تغییر روش سازمانهای بیمهگر با هدف افزایش پوشش و حمایت داروهای مناسبتر کارخانهای با GMP خاص و با کیفیت بالاتر است.
علاوه بر این نیاز به تولید داروهای با کیفیت بالاتر و به منظور کاهش واردات داروهای خارجی و لذا کاهش هزینه وارده بر بیماران احساس میگردد. امید است که بنابر فرمایشات مقام معظم رهبری روزی فرارسد که هیچ خانوادهای دغدغهای نسبت به هزینههای بالای درمانی نداشته باشد.
دکتر شمیم خبازی
داروساز